This may color my night...

Ik loop het terrein af en met een zojuist verkregen kaart van Barcelona ga ik op weg naar mijn nieuwe adres. Aangewezen door de vriendelijke man aan de receptie van de door mij afgewezen slaapplek. No hard feelings... Ik passeer de afgebrande lucifers weer en bedenk dat de oude Spaanse man die mij het kunstwerk in detail toonde gelijk had. Ik moest een andere kant op. Na twintig minuten lopen bereik ik het drie sterren hotel Colors. Een vriendelijke jongeman zit al op me te wachten en ik check in. Na mijn vorige ervaring toch maar voor de zekerheid even de kamer bekeken. Prima plek. Rustig hotel, nauwelijks bezoekers, maar toch 'levend'. Eerst een douche en daarna skype ik met mijn gezin in de Achterhoek. Een uitgelaten familie aan de lijn: skype werkt! Mijn drie kids en vrouw haarscherp in beeld en dat lijkt heel dichtbij. Ik realiseer me dat ze toch zo'n kilometer of 1500 noordelijk van mij gaan slapen straks. O, over slapen gesproken; ik ga het bed proberen.